Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.

(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)







Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον

(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Αγία τριάδα


Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...

(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)



"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."

(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)

Σάββατο 6 Ιουνίου 2015

Θαύματα του εν Αγίοις πατρός ημών Ματθαίου του Ομολογητού, μέρος τέταρτο.

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5FRpbaM5o_XxMXHa3Wx-g8726vYDPTnO8Mr6FQRI373sDSXUICC02nqPTJBHphj22ZI0gztIqbfr6XW6ugNafup8UyYPG5Scp9E7DlfL3vR5cyPTcWreu9IF9S3wyr8IGCYUVhRLYfQAs/s585/24343_1347657745222_8240710_n.jpg

Θαύμα δέκατο πέμπτο.

15 Αυγούστου 1938, αγρυπνία στη γυναικεία Μονή Παναγίας στη Κερατέα. Παρευρίσκεται και μία πάσχουσα αδελφή από δαιμόνιο. Κατά την υποδοχή του αγίου Ματθαίου υπό τον ήχο της καμπάνας, άρχισε να μουγκρίζει το δαιμόνιο και να φωνάζει. Μόλις έφτασε στις ιερές εικόνες ο άγιος για να τις ασπαστεί, είπε στο δαίμονα, ''Διάβολε, θα σταματήσεις μέχρι τη δοξολογία''. Το δαιμόνιο μουγκρισε μία φορά ακόμη και σταμάτησε.

Κατά την μεταφορά του Επιταφίου της Παναγίας φώναξε το δαιμόνιο, ''Λάμπει η δοξασμένη σήμερα (εννοούσε την Παναγία μας), λάμπει. Ο ζαρωμένος (εννοούσε τον άγιο Ματθαίο ο οποίος ήταν μικρός στο ανάστημα και έγερνε λόγω ηλικίας), συνοδεύεται από τετρακόσιους αγγέλους και τον πάνε στον αέρα''. Ο άγιος διέταξε το δαιμόνιο να σωπάσει. Στη συνέχεια πηγαίνουν στη Ζωοδόχο Πηγή και πριν το ''Ευλογημένη η Βασιλεία...'' ο άγιος Ματθαίος ακούμπησε την ράβδο στην δαιμονισμένη, τότε το δαιμόνιο είπε, ''Είκοσι πέντε είμαστε εδώ μέσα, αλλά φεύγουμε, φεύγουμε''.

Η αδελφή αμέσως ελευθερώθηκε και ζήτησε λίγο νερό.

Θαύμα δέκατο έκτο.

Κάποτε επισκέπτηκε ο άγιος Ματθαίος το αντρικό μοναστήρι στη Κερατέα. Ειδοποιήθηκαν όλοι οι πατέρες να υποδεχθούν τον άγιο Επίσκοπο και να λάβουν την ευλογία του. Κάποιος Μοναχός, ο π. Σπυρίδων, είπε ότι έχει δουλειά στο περιβόλι της Μονής, να ποτίσει τις φασολιές. Έτσι δεν πήγε. Την άλλη μέρα όμως το πρωί που πήγε στο περιβόλι, βρήκε όλες τις φασολιές ξερές σαν να είχαν να ποτιστούν καιρό...

Θαύμα δέκατο έβδομο.

Συγκεντρώθηκαν κάποια μέρα όλοι οι πατέρες της αντρικής Μονής Κερατέας, Μεταμορφώσεως Του Σωτήρος, και ο άγιος Ματθαίος άρχισε να τους νουθετεί και να τους λέει τί είχε ο καθένας μέσα στη καρδιά του. 

Πετάγεται κάποιος Μοναχός, ο π. Βαρνάβας και τον ρωτά, ''Εγώ τί έχω''; Και ο άγιος του απάντησε, ''Εσύ πάτερ μου, κάποτε θα κάνεις οικογένεια, αλλά θα πεθάνεις τελείως μόνος σε άθλια κατάσταση''... Ο Μοναχός έμεινε άναυδος.

Πράγματι μετά από δέκα χρόνια, η προφητεία εκπληρώθηκε, έβγαλε τα ράσα, γύρισε στον κόσμο, νυμφεύθηκε και έκανε και παιδιά. Όμως ο διάβολος που θέλει την ολοκληρωτική καταστροφή του ανθρώπου, δεν είχε ακόμη ολοκληρώσει το έργο του και έβαλε στο μυαλό του π. Βαρνάβα, ότι η γυναίκα του δεν ήταν εντάξει. Άφησε την γυναίκα του και τα παιδιά του και γυρνούσε εδώ κι εκεί, ώσπου τον βρήκαν νεκρό στο δρόμο. Τελείως μόνο και χωρίς παρηγοριά από πουθενά.

Θαύμα δέκατο όγδοο.

Το 1938 κάποιος Ιερομόναχος από την Θήβα, ήθελε να επισκεπτεί το γυναικείο μοναστήρι στη Κερατέα. Ο άγιος Ματθαίος είδε σε όραμα την επιθυμία του και έστειλε έναν Μοναχό από το αντρικό μοναστήρι να ειδοποιήσει τον Ιερομόναχο να μην έρθει γιατί θα σκοτωθεί στο δρόμο.

Ο Ιερομόναχος έμεινε έκπληκτος από την ειδοποίηση του αγίου, αφού δεν είχε πει σε κάποιον το σκοπό του να πάει στο μοναστήρι, αλλά δεν πίστεψε τα λόγια του αγίου και ξεκίνησε με σούστα να κατέβει στη Κερατέα. 

Ο δρόμος ήταν όμως σε κάποιο σημείο πολυ μαλακός από την βροχή και το αποτέλεσμα ήταν να γύρει η άμαξα και να πέσει σ' ένα χαντάκι, με αποτέλεσμα να πλακώσει τον Ιερομόναχο και να πεθάνει επί τόπου.

Θαύμα δέκατο ένατο.

Κατά την περίοδο του πολέμου εναντίον του Έθνους από τους κομμουνιστές του λεγομένου ''Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος'', αντάρτες επισκέπτηκαν την αντρική Μονή Κερατέας και ζήτησαν τους Μοναχούς. Βγήκε ο Μοναχός π. Άνθιμος και τους ρώτησε τί θέλουν, εκείνοι τον ρώτησαν πόσοι Μοναχοί μένουν στο μοναστήρι, ο π. Άνθιμος δεν απάντησε. Τότε του είπαν, ''Δεν πειράζει μη μιλάς, αύριο όσοι κι αν είστε θα σας πάρουμε μαζί μας'', κι έφυγαν.

Ο Μοναχός έτρεξε και το είπε στον άγιο Ματθαίο, εκείνος του είπε με ηρεμία, ''Καλά, μην φοβάσαι δεν θα προλάβουν''.

Την άλλη μέρα το πρωί η προφητεία εκπληρώθηκε. Ήρθε διαταγή από τους καπετάνιους των ανταρτών να αφήσουν την Κερατέα και να φύγουν προς το Κάβο Ντόρο. Στο δρόμο όμως δύο πολεμικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το κομβόι και σκοτώθηκαν όλοι οι αντάρτες έως ενός.

Δες ακόμη: 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζητηση

Αναγνώστες