Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.

(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)







Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον

(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Αγία τριάδα


Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...

(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)



"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."

(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)

Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Οι σταυρωμένες Αρμένισες.

Προσοχή. Ακολουθούν σκληρές εικόνες, ακατάλληλες για κάτω των 18 ετών. Βλέπετε με δική σας ευθύνη.


Αυτή είναι μια ανατριχιαστική φωτογραφία από την Γενοκτονία των Αρμενίων του 1915. Η λεζάντα κάτω, γράφει: «Σταυρωμένες Αρμένισες γυναίκες στην περιοχή του Der-es-Zor (Ντέιρ αλ-Ζορ, σήμερα ανήκει στην Συρία). Συνολικά, ήταν 16 γυναίκες. Οι Τούρκοι τις ξεγύμνωσαν, τις βασάνισαν και τις σταύρωσαν. Μερικές σώθηκαν από Άραβες Βεδουίνους που τις κατέβασαν από τους σταυρούς. 
 
 
Στο Ντέιρ αλ-Ζορ, μέσα στην καρδιά της συριακής ερήμου, στήθηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου πολλές χιλιάδες Αρμένιοι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν μέσα από πορείες θανάτου κατά τη διάρκεια της Αρμενικής Γενοκτονίας. Εκτιμάται ότι οι Αρμένιοι πρόσφυγες, στην περιοχή γύρω από το Ντέιρ αλ-Ζορ και νότια της Δαμασκού, αριθμούσαν 150.000.

 
Αρμένιοι που επέζησαν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας του 1915-1916, οδηγήθηκαν, είτε προς τη Δαμασκό, είτε κατά μήκος του Ευφράτη προς το Ντέιρ αλ-Ζορ. Κατά την πρώιμη περίοδο των σφαγών, 30.000 Αρμένιοι στρατοπέδευσαν σε διάφορα στρατόπεδα έξω από την πόλη Ντέιρ αλ-Ζορ. Ήταν υπό την προστασία του Άραβα κυβερνήτη Αλή Μπέη Suad, έως ότου οι οθωμανικές αρχές αποφάσισαν να τον αντικαταστήσουν με τον Zeki Μπέη, ο οποίος ήταν γνωστός για τη σκληρότητα και τη βαρβαρότητα του. 
 
Όταν οι πρόσφυγες, στους οποίους υπήρχαν πολλές γυναίκες και παιδιά, έφτασαν στο Ντέιρ αλ-Ζορ, μαγείρευαν γρασίδι και έτρωγαν νεκρά πουλιά, ενώ δολοφονούνταν από σαδιστές φύλακες. Ένας μικρός αριθμός δραπέτευσε μέσα από τη μυστική προστασία κάποιων φιλικών Αράβων από τα χωριά στη βόρεια Συρία.

 
Το τραγικό είναι ότι σήμερα η πόλη βρίσκεται υπό τον έλεγχο του ISIS. Η Εκκλησία – Μνημείο της Γενοκτονία των Αρμενίων είναι πλέον ερείπια, όπως και όλες οι εκκλησίες στο Der-er-Ζορ.

Η εκκλησία κτίστηκε το 1989-90, και εγκαινιάστηκε ένα χρόνο αργότερα. Χτίστηκε επίσης ένα μουσείο με τα λείψανα των θυμάτων της γενοκτονίας.

Η 24η Απριλίου θεωρείται ημέρα μνήμης της σφαγής, καθώς θεωρείται ότι τα γεγονότα εξόντωσης ξεκίνησαν στις 24 Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε.

Οι Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000.

Η πορεία μνήμης των Αρμενίων στην Αθήνα κατέληξε έξω από την τουρκική πρεσβεία, όπου ορισμένοι διαδηλωτές έκαψαν μια τουρκική σημαία.

 
 
Πηγή: redskywarning.blogspot.gr
 
(Σχόλιο Εγκολπίου: Οι φωτογραφίες με τις σταυρώσεις πιθανόν να είναι σκηνικό από ταινία που γυρίστηκε το 1919 με βάση τις μαρτυρίες μίας έφηβης Αρμένισσας, η οποία δραπέτευσε και κατάφερε να φτάσει στις ΗΠΑ, όπου και εκεί ένας σεναριογράφος γύρισε μία ταινία βασισμένη στις εμπειρίες της. 
 
Η αλήθεια είναι πως οι γυναίκες που δεν δέχονταν να αρνηθούν τον Κύριο και να γίνουν μουσουλμάνες, όχι μόνο σταυρώνονταν αλλά και παλουκώνονταν. Δηλ. τις κάρφωναν ένα μυτερό πάσσαλο βαθιά μέσα στον κόλπο και τις σήκωναν όρθιες πάνω στον πάσσαλο μέχρι να τρυπήσει όλο το σώμα και να βγεί από κάποιο άλλο σημείο του κορμού. Το μαρτύριο κρατούσε μέρες όπως και στην σταύρωση.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζητηση

Αναγνώστες